Category Archives: కాలం

ఎప్పటికప్పుడు నిన్ను నాకు తెలిసిన మహా అద్భుతానివి నువ్వు ఏ క్షణంలో ఎలా ఆసీనమవుతావో మరుక్షణానికి ఎప్పుడు వీడ్కోలు చెపుతావో తెలీనట్టే ఉంటుంది నీ గమనం. నీ ఛాయలను తడిమితే చాలు జీవించిన కాలాలు కళ్ళలో మెదులుతూ తెరలుతెరలుగా రెపరెపలాడతాయి. అంచులలో నుంచీ జారిపోబోతున్న చుక్కలా నిలిచిన నిన్ను ఒడిసి పట్టుకోనూ లేను నిన్ను వదిలిపోనూ … Continue reading →

ఎక్కడో  ఉంటావ్  ఎక్కడో  ఉంటావ్ ఆకృతులలోనో, అక్షరాలలోనో గాత్రంలోనో, గానంలోనో ఎక్కడో  ఉంటావ్! వర్ణాలలోనో, చిత్రాలలోనో నూలులోనో, అల్లికలోనో ఎక్కడో  ఉంటావ్! అందీఅందనట్టు కలలోనో తెలిసీతెలియనట్టు కలవరపాటులోనో ఉండీలేనట్టు ఉంటావ్! ఎక్కడ నుండో ఉండుండి జ్ఞాపకమై వస్తావ్ సెలయేరులా, గురుతులన్నీ ఉండచుట్టి  విసిరేసినట్టు వెళ్లిపోతావ్ జలపాతంలా. వెళ్తూ వెళ్తూ మరో ముద్రను వదిలిపోతావ్ భందించి భద్రపరుచుకోవటానికి … Continue reading →

నీ జ్ఞాపకాలే…….. నువ్వు కాదు ఏ హడావుడి, మరే సందడి లేని నిశ్శబ్దంలో గాలి సవ్వడి, ఆకుల గలగలలు లేని సందర్భంలో నెలవంక బెదురుబెదురుగా అడుగులో అడుగులేస్తూ మేఘాల చాటు కెళ్తున్న తరుణంలో, చూరు నుంచీ జారిపోబోతున్న ఘడియ అక్కడే స్థంభింభించిపోయిన సమయంలో, ఆరు బయట నేనుకాక మరెవ్వరూ లేనట్టూ చుట్టూ ఉన్న మనుష్యులూ, పరిస్థితులూ ఉన్నఫళంగా ఉన్నవన్నీ … Continue reading →

ఆ క్షణాలు అనుభూతి  కోసమే జీవించే ఆ క్షణాలను మనసు కెమేరాతో ఫోటోలుగా తీసి మధి  ఆల్బంలో భద్రంగా దాచేసుకోవాలి… అపుడో ఇప్పుడో మనసు భారమైన క్షణానో కన్నీరు ఉప్పొంగుతున్న  నిమిషానో దాచుకున్న ఆల్బం తెరచి ఫోటోలను మునివేళ్ళతో సుతారంగా స్పర్శిస్తే చాలు… జీవితం అందమైనదే, కాదన్నదెవరు? ఈ స్థితా లేక కాలమా? రెండు కరిగిపోయేవేలే… … Continue reading →

చక్రం చక్రాకార గడియారంలో అనంతంగా అవిశ్రాంతంగా ప్రయాణించే ఆ క్షణాల, నిమిషాల, గంటల ముల్లులే జీవిత చక్రాల రధసారధులు….. ముద్దులొలికే బాల్యం ఎగిరిపడే యవ్వనం విశ్రాంతి వృధ్యాప్యంలో పసితనం ఆది అదే..అంతము అదే. ఈ చక్రయాత్ర నడి మార్గంలో మరో నూతన చక్ర సృష్టి . వీడ్కోలు చెపుతూ వదిలి వెళ్ళే తరాలు లయబద్ద సృష్టి నిరంతర … Continue reading →

నేస్తం…..నాడు నేడు  నేస్తం ఎన్నాళ్ళకెన్నాళ్ళకు కాలేజి రోజులు చుట్టివద్దాం బెంచీ కబుర్లు క్లాసురూము తగువులు బ్లాకుబోర్డు గీతలు లైబ్రరీ కాలక్షేపాలు చెట్ల కింద టైంపాసులు క్లాసు బంకు సాహసాలు ఓహ్….ఆ రోజులు పరీక్షలే కష్టాలు మార్కులే జీవితం అనుకున్న ఆ రోజులలో   ఎన్నెన్ని లోకాలు చుట్టి వచ్చాం కదూ భవిష్యత్తు కలలు ఆశల మెరుపులు ఉరకలేసే వయసులో ఆశయాలు … Continue reading →

కృత్రిమత్వంలో నేను నా లోకం ఇదిగో ఇక్కడే నేను మనిషన్నది గుర్తుకువచ్చి… అలా నిశ్చలంగా ఆగిపోయాను పాదాలు రెండూ భూమిలో పాతేసి చేతులు రెండు బార్లా జాపి వంద మైళ్ళ వేగంతో దూసుకుపోతున్నలోకాన్ని కౌగిలించుకోవాలనుకున్నా వింతగా అంత లోకం ఇట్టే పిడికిలిలో ఇమిడిపోయింది. ఒదిగిన నా గుండె నుంచి ఓ ఆలోచన జారి ఇదిగో…వీధి గుమ్మపు … Continue reading →

ప్రేమ ఇంకా ఉంది నీ గుండె సడిలోను నా కంట తడిలోను నేస్తమా… ప్రేమ ఇంకా ఉంది! కరిగే కాలము  తధ్యమే మారుతున్న లోకము  విదితమే ధనం చుట్టూ పరిభ్రమిస్తున్న మనిషి నిజమే తనలో తాను వెతుకుతున్నది  ప్రేమేనన్నది సత్యమే….

ఆఖరి క్షణం విశ్వ ప్రేమలో ……. మలి సంధ్య అంతిమ గడియలలో క్షణాల ముల్లుకు అంకితమైపోయాను…. ఎవరో నా మునివేళ్ళు స్ప్రుశిస్తున్నారు ఎవరో నా ముంగురులు సరి చేస్తున్నారు ఎవరో నా హృదయ కవాటాలకు వేలాడుతున్నారు ఎవరో నా గుండె గది గుమ్మంలో పడిగాపులు పడుతున్నారు ఎవరో జారుతున్న నా కన్నీటిని దోసిళ్ళలో పడుతున్నారు తనువున … Continue reading →

ఆ పెద్దమనిషి వదిలి వెళ్ళిన సద్దిమూట వెళుతూ వెళుతూ ఏదో వదిలి వెళుతున్న బావన మనసూరుకోక వెనుదిరిగి మూల మూలలా వెతుకుతుంటే….. ఓ పెద్ద మనిషి భుజం తట్టి “ఎందాకా?” అని ప్రశ్నించారు ఎక్కడో చుసినట్టుందే…గుర్తురావటంలేదు ??!! సమాధానం చెప్పటం మరిచిపోయి ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయా….. “సరి సరి వెళ్లిరా”, కళ్ళతోనే సైగ చేసి గుర్తుపట్టేలోపే మునుముందుకు … Continue reading →

నా చిన్ని ప్రపంచం నాదో చిన్ని ప్రపంచం, పిడికిలంతే పరిమాణం, పిడికిలిలో అనంతంగా పరుచుకున్న మనసులో, కదలాడే కోట్ల కోట్ల బావాలు, కలగలిపిన హృదయం నా ప్రపంచం. ఈ చిన్ని ప్రపంచంలో, ఎన్నో బంధాలు, కల్మషం లేని ప్రేమను పంచే అమ్మ, గాంభీరంగా అక్కున చేర్చుకునే నాన్న, తుంటరిగా తోడుగా ఉండే తోబుట్టువులు, వయసులో కలిసి … Continue reading →

ఘనీభవించిన ఈ క్షణం ఘనీభవించిన ఈ క్షణం, ముక్కలవుతున్న హృదయంలో, ప్రతీ ముక్క ఏరుకుంటూ జీవించాలి వ్యక్తిత్వాన్ని కాపాడుకుంటూ… ఘనీభవించిన ఈ క్షణం, స్పందన క్షీణించిన, యద సవ్వడిని ఆలకిస్తూ, జీవించాలి అస్తిత్వాన్ని నిలుపుకుంటూ… ఘనీభవించిన ఈ క్షణం, మూగబోయిన మనసును, ఓదారుస్తూ ఓపికగా, జీవించాలి మనుగడకు అర్థం చెపుతూ….. ఘనీభవించిన ఈ క్షణం, నిరాశను ఆస్వాదిస్తూ, … Continue reading →

కాలమా…   కాలమా, కన్నీటి చుక్కల్లే జారి కరిగిపోకు, కన్నుల్లో కలలున్నాయి, కనురెప్పల మాటున వ్యధలున్నాయి, కనుసన్నల్లో ఆశలున్నాయి, కనుమూసేలోపు కాగల కార్యాలెన్నో ఉన్నాయి, సమయమా కాస్త సహకరించు, ఎప్పుడూ నీ వెనుక పరుగులేనా? అప్పుడప్పుడూ మనసు మాట విననీ, సేద తీరనీ, శక్తిని సమకూర్చుకోని, సమరంలో విశ్రాంతా అని ఎగతాళిగా నవ్వకు, నిష్క్రమించని  నిరంతర పయనంలో, చలివేంద్రపు నీటిని గుక్కేడన్నా తాగనీ, అరుగుపై అరక్షణమన్నా వాలనీ, సాటి బాటసారులతో కష్టసుఖాలు పంచుకోని, కాలమా, సాకిలపడి వేడుకోవట్లా, ఎదురునిలిచి నిలదీయట్లా, కార్యాచరణ ప్రణాళిక సిద్ధం … Continue reading →

అనుభవాల బ్రతుకు పుస్తకం అక్షరాలు ఆప్యాయంగా ఆహ్వానించాయి, రండి రండి, కాసేపు కులాసాగా, కబుర్లు చెప్పుకుందామని. పదాలు ప్రేమగా పిలిచాయి, పద పద, చుట్టూ ఉన్న కష్ట సుఖాలను, చుట్టపు చూపుగా చుట్టివద్దామని. వాక్యలు హుషారుగా కదిలాయి, పదాల అడుగులలో అడుగులేసుకుంటూ, పలకరిపుల కుశలప్రశ్నలతో. వ్యాకరణం పట్టువిడుపులలో, పంతాలు అటకెక్కి, పద్యాలూ, వ్యాసాలు, పరుగులు పెట్టాయి … Continue reading →

ఇంతేనా అని ఆగిపోయి ఇదేనా అని నిలదీసి సాగిపోనా…   ‘ఇంతే జీవితం’  అనుకున్నన్నాళ్ళు, సాగిపోయింది జీవితం, ‘ఇంతేనా జీవితం’ అనిపించిననాడు, సాగిపోతున్న జీవితం ఆగిపోయి, జాలిగా వెనక్కి తిరిగి చూసింది. ఆగిన ఆ క్షణం, నిప్పులా దాహించేసింది మనసును, ఆగని మరో క్షణం, ఊగిసలాటల్లో ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసింది హృదయాన్ని. బేలకళ్ళ భయంతో, ‘ఇంతే’ అని సాగిపోనా? సాగిపోతూ కరిగిపోతూ, కార్చిన కన్నీరు, నా కోసం కానప్పుడు, కన్నీరెందుకు నాకు? కన్నీరు నాకు కానప్పుడు, భయం భ్రమలు తొలిచి, ‘ఇంతేనా’ అని నిలదీయుటకు, ఎందుకు వెనుకబాటు? … Continue reading →

దారి తప్పకు నేస్తం నీ జ్ఞాపకం, నా పెదవులపై దోబూచులాడే, చిరునవ్వుకు చిరునామా. నీ కోసం ఎదురుచూపు, నా కళ్ళల్లో మెరిసే, మెరుపుకు అసలైన అర్థం, నేస్తమా, నీవే దోవనోస్తున్నవో మరి, నా చిరునామాను జారవిడుచుకోకు, దారి తప్పావన్న సంగతే నాకు చేరదు. ఏళ్ళు గడిచినా, ఆశ ఇంకిపోకపోయినా, చిరునవ్వుల మెరుపు మాత్రం మాసిపోతుంది. సమయం … Continue reading →

మనసు కావ్యం భావాల కలంలో, అనుభూతులు సిరాగా నింపి, జీవితపు పుటలపై, లిఖిద్దామని, మనసు గాధ వింటుంటే, మంత్రాలు ఘోశిస్తున్నట్టు ఉందేమిటి? మనిషి కధ రాస్తుంటే, వేదాలు తిరగ రాస్తున్నట్టు ఉందేమిటి? పన్నీరు అద్దిన, సువాసనలు వెదజల్లుతున్న పేజీలు, కన్నీరు ఒలికి, చెదిరిన పదాల అక్షరాలు, కంటిని ఆకట్టుకునే చిత్రాలు, గుండెను పిండేసే వ్యాక్యలు, నవ్వులు చిందించే హాస్యాలు, … Continue reading →