నీ జ్ఞాపకాలే…….. నువ్వు కాదు

నీ జ్ఞాపకాలే…….. నువ్వు కాదు

ఏ హడావుడి, మరే సందడి లేని నిశ్శబ్దంలో
గాలి సవ్వడి, ఆకుల గలగలలు లేని సందర్భంలో
నెలవంక బెదురుబెదురుగా అడుగులో అడుగులేస్తూ
మేఘాల చాటు కెళ్తున్న తరుణంలో,
చూరు నుంచీ జారిపోబోతున్న ఘడియ
అక్కడే స్థంభింభించిపోయిన సమయంలో,
ఆరు బయట నేనుకాక మరెవ్వరూ లేనట్టూ
చుట్టూ ఉన్న మనుష్యులూ, పరిస్థితులూ
ఉన్నఫళంగా ఉన్నవన్నీ మాయమయిపోయినట్టూ,
నన్ను నా ఆలోచనలలోనికి
నా ఆలోచనలు నీ జ్ఞాపకాలలోనికి
నీ జ్ఞాపకాల్లోని నన్ను
నాలోని నిన్ను
ఆర్తిగా హృదయానికి హత్తుకోగలిగితే
నువ్వు లేవన్న లోటు లేనేలేదుగా!

కన్నెర్ర చేసినా, కన్నీరు పెట్టినా
కెలికివేయబడ్డ రాతను తిరిగి రాయనూలేను.
పాళీ పట్టలేని నిస్సహాయతో, నిస్సత్తువో
అనుభవించేసాక
ఇంకా ఊహలేంటి ఊసులేంటనే తర్కాన్ని
ఆ చివరి మెట్టున పెట్టి
ఇక్కడే దొర్లిన మన కబుర్లను
కుదురుగా కుర్చోపెడతాను మొదటి మెట్టున.
మాటకారివి నువ్వనుకునేవు!
నీతో అల్లుకున్న నా ఆశలు, కలలు, జ్ఞాపకాలే
నా ప్రపంచంలో ప్రతిధ్వనిస్తూ ఉంటాయి
వీనులవిందుగా ఆలకిస్తూ ఉంటాను.

నువ్వు గుర్తొచ్చిన ప్రతీసారి కొత్తగానే ఉంటుంది
నీతో కరిగిన కాలం
కొత్త వర్ణాల మేళవింపుతో
సరికొత్త చిత్రాలను నా మనోఫలకంపై చిత్రిస్తూనే ఉంటుంది.
కుంచె పట్టిన చిత్రకారుడువి నువ్వనుకునేవు!
కాన్వాసుపై ఒలికేవన్ని నా నీ స్మృతులే.

అక్కడో ఇక్కడో ఎంతకని తవ్వుకుంటాం కాలాన్ని, గతాన్ని
అప్పుడో ఇప్పుడో ఎన్నని కొలుస్తాం గాయాలను, కన్నీటిని
అంగీకారం భౌతికమై లోకానిదైతే
ఆలోచన ఆధ్యాత్మికమై నాదవుతుంది.

చేజిక్కించుకోలేని బంధాలు
చేజార్చుకున్న ప్రేమలు
ఉండీ లేనట్టుండే సుఖదుఃఖాలు
తనపర జీవితాలు జీవించేసాక
ప్రేమలు విరహాలకు తావే లేదిక.
ఉన్నదంతా రాసులుగా పోగేసుకున్న నీ జ్ఞాపకాలే…. నువ్వు కాదు!