మనసును కదిలించే సినిమా Anne Frank : రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ సమయంలో జరిగిన యదార్ధ కధ.

మనసును కదిలించే సినిమా Anne Frank :

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ సమయంలో జరిగిన యదార్ధ కధ.

సినిమాలంటే ఈ మధ్య ఒక రకమైన విరక్తి బావం పెంచుకున్న నేను ఒక సినిమా గురించి రాస్తున్నా! సినిమా చూడటమంటే, నేను ఆ రెండు మూడు గంటలు పూర్తిగా లీనమైపోతాను. ప్రతీ డైలాగ్, సీన్ పరిసీలనగా చూస్తాను. ఈ విపరీత బుద్ధితో చాల కాలం నుంచీ నాకు సినిమాలంటే విరక్తి. మా వారు ఏదన్నా సినిమా చూదాం  అంటే, “ఏదన్నా కాన్సెప్ట్ వుందా ఆ సినిమాలో?” అని అడుగుతా. నన్నొక వేర్రిదానిలా ఓ లుక్ వేసి, ఇంక అడగటం మానేసారు.

ఇలాంటి విపరీత బుద్ధి, సూక్షమైన బుర్ర కల నేను, పనీ పాట లేక ఓ రోజు నెట్లో కెలుకుతుంటే , anne frank మూవీ తారసపడింది. ఇంగ్లీష్ సినిమాల గురించి పెద్దగా తెలీని  నేను, ఆ సినిమా టైటిల్, description చూసి impress అయిపోయి, చూడటం మొదలు పెట్టా. మీరి చెపితే నమ్మరు, ఆ సినిమా effect  నా మీద చాల రోజులు ఉంది. రెండు రోజులు నిద్ర కూడా పట్టలేదు( వెర్రిగా నవ్వకండోయ్).

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ సమయంలో నాజీల దురాగతానికి బలైపోయిన ఒక teenage girl story. It’s a true story. Anne Frank  ఒక  అందమైన  అమ్మాయి. జీవితంలో ఏదో సాదించాలని, ప్రపంచం అంతా తనని గుర్తించాలి అని కలలు కంటూ ఉంటుంది. నాన్న గారాల కూతురు. ఆనందమైన జీవితం. తన 13 వ పుట్టిన రోజున, నాన్న (Otto Frank)  ఒక  అందమైన  diary బహుమతిగా ఇస్తారు.

నాకు Otto చెప్పిన ఒక మాట బాగా నచ్చింది.”Good people and bad people both have one thing in common, that is both can make mistakes. but only good people could admit their mistakes and learn from them”.

నాజీలు, jewishలను బదించి camps కి పంపుతున్న సమయంలో, anne కుటుంబం, మరి కొద్ది మంది కలసి రహస్య ప్రదేశంలోకి వెళ్ళిపోతారు. Otto office వెనుక ప్రదేశం. That was a small place to live. కొన్ని వారాలు, కొన్ని నెలలు అనుకున్నదల్లా కొన్ని సంవత్సరాలు అక్కడే ఉండిపోతారు. ఆ సమయంలో  అక్కడ ఉన్న వాళ్ళ మానసిక పరిస్తితి, వాళ్ళ frustration  చెప్పనలవి కాదు. తన బావలన్నిటిని anne diary లో రాసుకుంటూ ఉంటుంది. 

వీళ్ళు నివసిస్తున్న ప్రదేశం నాజీలకు తెలిసిపోతుంది. North holland Transit camp కు పంపబడతారు. అదొక మురికి ప్రదేశం. అక్కడ నుంచీ మరొక చోటికి పంపబడతారు. కొన్ని వేల మందిని ట్రైన్ బోగిల్లో కుక్కి ప్రయాణం చేపిస్తారు నాజీలు. మగ వారిని, ఆడ వారిని విడదీస్తారు. Anne అక్కడ తన తండ్రికి దూరమవుతుంది.

కుక్కల కంటే హీనంగా చూస్తారు. నగ్నంగా సామూహికంగా కూర్చోపెట్టి జుట్టు కట్టిరించేస్తారు. Anne కళ్ళలో కనిపించిన బాధ…….,నిస్ప్రుహ……..

కృశించి పోయిన మనుషులు పిట్టల్లా రాలిపోతుంటారు. గాలివానలకు వాళ్ళు ఉంటున్న గుడారాలు కులిపోతుంటాయి. బతికిన వాళ్ళు బతుకుతుంటారు. దయనీయమైన బతుకులు. చనిపోయిన వాళ్ళ బట్టల కోసం అందరూ ఎగపడుతుంటారు. చివరకు తిండి కూడా వుండదు. ఒక చిన్న బ్రెడ్ ముక్క దొరికితే అందరూ కొట్టుకుంటూ వుంటారు. Anne అక్క చనిపోతే, ఆమె సాక్స్ లాగేసుకుంటారు anne  కళ్ళ ముందే. తిండి లేక చివరకు అందరూ మరణిస్తారు.

Anne తండ్రి యుద్ధం ముగిసిన తర్వాత జర్మని తిరిగి  వస్తారు. Anne రాసుకున్న diary పుస్తకంగా అచ్చువేస్తారు.

ఈ సినిమా చూసిన తర్వాత నా కనిపించింది, “మనమెంత అదృష్టవంతులమో” అని. మనం ప్రతీ రోజు ఏదో ఒక దానిపై ఫిర్యాదు చేస్తూనే ఉంటాము. మన దేశ పరిస్తితి గురించి, రాజకీయాల గురించి, తోటి మనుషుల గురించి,కాలమాన పరిస్తితుల గురించి  …..ఇంకా ఎన్నో ఎన్నెనో…

ఆ యుద్ధం సమయంలో వాళ్ళు పడిన కష్టలు, దయనీయ బతుకులు….ఇంకాస్త ఆలోచిస్తే ఎన్నో దేశాల కంటే మనం చాల బెటర్.

అమెరికా, UK..etc దేశాలలో ఉన్న సౌఖర్యాలు మనకు లేవు. కానీ, మనకున్న కుటుంబ బంధాలు ఏ దేశంలో వున్నాయి.అన్ని సార్లు కాకపోయినా, కొన్ని సార్లు అనిపిస్తుంది “In any way we are living much బెటర్”.